به این ترتیب محمدرضا گلزار یک قدم دیگر به انتشار آلبوم شخصی خود نزدیکتر شد. آلبومی که زمزمه‌های انتشارش در سال ۹۶ شنیده می‌شود و می‌تواند وجه موسیقایی گلزار را دستخوش تغییراتی کند.

گروه «ریزار» به رهبری «حامد برادران» در این کنسرت هم همراه محمدرضا گلزار بودند اما حضور این بازیگر و خواننده روی صحنه از جهاتی نسبت به کنسرت قبلی‌اش که اسفندماه برگزار شد تفاوت داشت. نکته اول این بود که گلزار با انرژی بیشتری نسبت به برنامه قبلی رو به روی حضار قرار گرفت و این موضوع حتی از لحظه و نحوه ورودش به صحنه مشهود بود. ولی او هنوز هم می‌تواند بیشتر و بیشتر روی صحنه‌گردانی خود و همچنین دریافت انرژی از حاضرین ممارست داشته باشد. در این زمینه هم تجربیات سینمایی گلزار می‌تواند به او کمک کند تا مخاطبان صرفاً خواننده‌ای که فقط می‌خواند را روی صحنه نبینند. شاید استفاده از هد مایک و آزادبودن هر دو دست او هنگام خواندن بتواند روی آزادی عمل او برای این موضوع تأثیرگذار باشد. از سوی دیگر محمدرضا گلزار این روزها روند منظمی در انتشار تک‌آهنگ‌هایش دارد و تنوع خصوصاً موسیقایی در آثارش می‌تواند به ایجاد تنوع بیشتر در کنسرت‌هایش کمک کند.

محمدرضا گلزار پس از قطعه دوم این کنسرت برای معرفی استاد «ناصر ملک‌مطیعی» گفت:«هنرمند بسیار بزرگی در سالن حضور دارد که در قلب من جایگاه ویژه‌ای دارد و می‌دانم جایش در قلب همه مردم است. کسی با واژه مرد به شکل متفاوتی عجین است. عالیجناب ناصر ملک‌مطیعی». پس از معرفی این بازگیر پیشکسوت، تمامی حاضرین در سالن برای لحظاتی او را به صورت ایستاده تشویق کردند. یکی دیگر از مهمانان پرطرفدار کنسرت گلزار هم کاپیتان اسبق تیم فوتبال استقلال تهران بود. این خواننده پیش از معرفی «فرهاد مجیدی» کمی کَل‌کَل بارسلون و رئال و قرمز و آبی را در سالن ایجاد کرد.

اما سورپرایز اصلی و تفاوت این کنسرت و نسبت به اجرای قبلی، یک خاطره‌بازی جذاب بود. خاطره‌بازی با گروهی که درست است منحل شده‌ اما هنوز هم آثارش در ذهن مخاطبان است. در اواسط برنامه محمدرضا گلزار همانند کنسرت قبلی چند ساز را به صورت بداهه نواخت. هنگامی که ساز ویولن را در دست داشت، بخش‌هایی از ملودی معروف قطعه «پرواز» گروه «آریان» را نواخت اما به سرعت اجرایش را متوقف کرد و گفت: «دست بزنید تا سراغ سورپرایز اصلی کنسرت برویم!» لحظاتی بعد نوازنده ویولن، ملودی اینترو قطعه پرواز را نواخت و «پیام صالحی» خواننده گروه آریان روی صحنه آمد. این اتفاق با تشویق‌های زیاد مخاطبان حداقل بیست سال به بالای حاضر در سالن که دوران شهرت آریان در اواخر دهه هفتاد و هشتاد را به یاد داشتند به دنبال داشت. پیام صالحی هم با وجود اینکه مدت‌ها از صحنه دور بوده توانست حضور خوبی روی صحنه داشته باشد و انرژی سالن را با خود همراه کند.

این حرکت محمدرضا گلزار نشان داد که او هنوز هم دل‌بسته گروه آریان است. گروهی که از دل آن به سینما رفت و در همین سالن میلاد نمایشگاه بارها در هنگام اجرای قطعه پرواز به همراه سایر اعضای آریان سابق گیتار و سازهای کوبه‌ای نواخته بود. البته اجرای دوصدایی قطعه پرواز توسط گلزار و صالحی واکنش دو تن از اعضای گروه آریان را به همراه داشت. «سیامک خواهانی» و «علی پهلوان» در صفحات شخصی‌شان به این اجرا واکنش نشان دادند.

خشایار جوزی (نوازنده گیتار الکتریک)، سالار نورانی (نوازنده کیبورد۲)، ماکان یعقوبی (نوازنده پرکاشن)، فرزاد قماشچی (نوازنده درامز)، علی شقاقی (نوازنده گیتاربیس)، حسن فراهانی (نوازنده ترومپت) و بنیامین بیانی (نوازنده ساکسفون) و علیرضا الیاسوند (نوازنده گیتار) اعضای گروه ریزار به رهبری حامد برادران (کیبورد و همخوان) بودند که روی صحنه هنرنمایی کردند. بهناز حکیم و نیلوفر لطفی هم همخوانان برنامه بودند. «بهنام بانی» و «مسعود جهانی» هم دیگر از مهمانان این کنسرت بودند.